praca magisterska z administracji
Zbieg egzekucji administracyjnej to sytuacja, w której dłużnik jest zobowiązany do zapłaty kilku należności wobec wierzycieli, a każdy z nich prowadzi przeciwko niemu egzekucję administracyjną. W takiej sytuacji istnieje możliwość, że egzekucja prowadzona przez jednego wierzyciela może utrudniać lub uniemożliwiać przeprowadzenie egzekucji przez innych wierzycieli.
Aby uniknąć takiej sytuacji, przepisy przewidują możliwość złożenia przez dłużnika wniosku o zabezpieczenie zbiegu egzekucji administracyjnej. Oznacza to, że dłużnik może poprosić urząd zajmujący się egzekucją o zawieszenie prowadzonej egzekucji, aby pozwolić na przeprowadzenie innej egzekucji. W takim przypadku egzekucja prowadzona przez pierwszego wierzyciela zostaje zawieszona, a dłużnik może uregulować należności wobec innych wierzycieli.
Zabezpieczenie zbiegu egzekucji administracyjnej stanowi ważne narzędzie w ochronie interesów wierzycieli, umożliwiając przeprowadzenie egzekucji w sposób skuteczny i zgodny z przepisami prawa. Jednocześnie chroni też prawa dłużnika, który nie zostaje pozbawiony szansy na uregulowanie swoich zobowiązań wobec wszystkich wierzycieli.
W praktyce okazać się może, że ta sama rzecz lub prawo majątkowe jest przedmiotem egzekucji administracyjnej i sądowej. W przypadku zbiegu egzekucji administracyjnej i sądowej organ egzekucyjny wstrzymuje czynności egzekucyjne na wniosek wierzyciela, zobowiązanego lub z urzędu i przekazuje akta egzekucji administracyjnej sądowi rejonowemu zgodnie z przepisami Kodeksu Postępowania Cywilnego. Sąd wydaje postanowienie w terminie 14 dni, biorąc po uwagę stan każdego z postępowań egzekucyjnych, a jeżeli są one w równym stopniu zaawansowane, wysokość egzekwowanych należności i kolejność ich zaspokojenia. Równocześnie sąd postanawia, jakie już dokonane czynności egzekucyjne pozostają w mocy.[1]
W przypadku wystąpienia dalszych zbiegów egzekucji do tej samej rzeczy, łączne prawo prowadzenia egzekucji przejmuje organ egzekucyjny wyznaczony przy pierwszym zbiegu egzekucji.[2]
Zastosowanie środka egzekucyjnego przez jeden z tych organów stanowi przeszkodę do zastosowania środka egzekucyjnego przez pozostałe organy (R. Suwała: glosa do postanowienia NSA z 1 października 1999 r., III S.A. 1526/99 – OSP 2000, nr 7—8, poz. 111). Przejęcie prowadzenia egzekucji przez jeden organ egzekucyjny pozwala uniknąć tego rodzaju utrudnień. W przypadku zbiegu egzekucji administracyjnej, prowadzonej przez organy egzekucyjne, łączne prowadzenie egzekucji przejmuje naczelnik urzędu skarbowego.
[1] T. Jędrzejewski, M. Masternak, P. Rączka, Administracyjne…, s. 123.
[2] Ibidem, s. 126.